- ร่วมเดินทางไปกับ ‘จี๊ด’เด็กวัยประถมกับ ‘เทวดาตัวจิ๋ว’ บินลัดฟ้าชมแต่ละสถานที่ในดินแดนที่ขึ้นชื่อว่า ‘เมืองเทพสร้าง’
- เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า mappax101 ชวนทุกคนตีตั๋วเที่ยว พิพิธภัณฑ์ฯ ท้องฟ้าจำลอง ห้องสมุดในกรุงเทพมหานคร เพื่อสะกิดผู้ว่าฯ คนต่อไปว่า กรุงเทพฯ เหมาะกับเด็กแค่ไหน
- การเดินทางครั้งนี้จะราบรื่นหรือตะกุกตะกักจนน่าเป็นห่วง ติดตามได้จากอัลบั้มภาพนี้
กรุงเทพฯ ชีวิตดี ๆ ที่ลงตัว…กับใคร?
mappax101PUB พาทุกคนร่วมเดินทางไปกับ ‘จี๊ด’ เด็กวัยประถม ที่อยากจะไปใช้เวลาในสถานที่ท่องเที่ยวรอบกรุงเทพฯ กับครอบครัวช่วงสุดสัปดาห์ จึงร่วมวางแผนกับไกด์นำเที่ยวอย่าง เทวดาตัวจิ๋ว ซึ่งจะพาบินลัดฟ้าไปชมแต่ละสถานที่ ในดินแดนที่ขึ้นชื่อว่า ‘เมืองเทพสร้าง’
เด็กถือเป็นพลเมืองคนหนึ่งในสังคม แถมยังต้องโตมาเป็นกำลังสำคัญที่ผลักดันให้ประเทศเดินไปข้างหน้า เราจึงอยากรู้ว่า กรุงเทพฯ มันเหมาะกับการเติบโตของเด็กๆ แค่ไหนนะ
วันนี้เราจึงจะชวนทุกคนมาร่วมตั้งคำถามถึงผู้ว่ากรุงเทพมหานครไปด้วยกัน ผ่าน 3 สถานที่เที่ยวรอบกรุงเทพฯ อย่าง พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น, ท้องฟ้าจำลอง และห้องสมุดสวนลุมพินี
การออกสำรวจสถานที่ท่องเที่ยวรอบกรุงเทพฯ ครั้งนี้ของพวกเขาจะเป็นยังไง จะราบรื่นอย่างไม่น่าเชื่อ หรือตะกุกตะกักจนน่าเป็นห่วง ติดตามได้จากอัลบั้มภาพนี้
เทวดา : เอาล่ะ ที่แรกที่เราจะไปกันคือ พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นคลองสาน เป็นที่ๆ เก็บรวบรวมของเก่าตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตาทวดของคนแถวนั้นไว้เลย ถ้าเข้าไปคงเหมือนได้นั่งไทม์แมชชีนย้อนเวลาไปสมัยก่อน
แต่เอ๊ะ! ข้างล่างนั่น ทำไมมีรถอยู่เต็มถนนไปหมดเลยล่ะ วันนี้เป็นวันพิเศษงั้นเหรอ
จี๊ด : อ๋อ ก็รถติดไง กรุงเทพก็เป็นอย่างงี้อยู่ทุกวันนะ ถนนที่บ้านนายไม่เป็นแบบนี้เหรอ
เทวดา : ก็อย่างที่เห็น พวกเราบิน ไม่มีถนนหรอก
จี๊ด : โชคดีแล้วที่เราบินมา ไม่งั้นล่ะก็กว่าจะเที่ยวครบทุกที่คงมืดพอดี
จี๊ด : ถึงสักที ‘พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นคลองสาน’ กว่าจะเจอต้องบินวนตั้งสามรอบ ไม่รู้ว่าพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นอีก 27 ที่ จะหายากแบบนี้ไหมนะ
เทวดา : ไม่รู้แฮะ ถ้ามีเวลาพวกเราลองไปดูกันไหม?
จี๊ด : ก็ดีนะ ว่าแต่ทำไมเธอพาเรามาที่นี่ที่แรกเหรอ มันมีอะไร
เทวดา : เพราะคลองสานถือเป็นย่านเก่าแก่ย่านหนึ่งของกรุงเทพฯ เลยนะ สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์คลองสานถือเป็นแหล่งการค้าอันดับต้นๆ เลย เพราะอยู่ติดแม่น้ำเจ้าพระยาที่เป็นเส้นทางคมนาคมหลักของคนยุคนั้น แถมยังมีความหลากหลายของคนที่อาศัยอยู่ ไม่ว่าจะคนไทย คนจีน และก็คนแขก เราเลยอยากพานายมาที่นี่ที่แรก
เดี๋ยวถ้าเราเข้าไปในพิพิธภัณฑ์นายจะเห็นข้าวของอีกมากเลยแหละ จนนายต้องรู้จักคลองสานขึ้นอีกเยอะเลยละ
จี๊ด : ของเยอะเหมือนกันนะเนี่ย มีตาลปัตรด้วย โอ่ง ตู้พระไตรปิฎก หัวโขน นั่นโมเดลจำลองร้านขายของนิ น่ารักจัง แต่เอ๊ะ ทำไมตู้เปล่าเต็มไปหมดเลยละ?
เทวดา : เพราะพิพิธภัณฑ์พึ่งย้ายจากชั้น 2 ของหอสมุดวัดอนงคารามมาอยู่ในตรอกทางเข้าวัดตรงประตูแช่มอร่ามเรืองฤทธิ์ ข้าวของเลยน้อยกว่าที่คิดไว้
ส่วนตู้เปล่า พี่เขาบอกว่า ตั้งใจทำเรื่องขอบิลบอร์ดไปกับสภากรุงเทพฯ เพื่อแขวนภาพแสดง แต่ได้ตู้มาแทน เขาก็ยังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงต่อดี ตอนนี้ได้แต่ตั้งตู้เปล่า ๆ เต็มไปทั้งพิพิธภัณฑ์
เทวดา : แล้วถ้าเธอสงสัยว่าทำไมที่นี่ถึงมีแต่ของเก่า ไม่มีอะไรให้น่าไปตามรอยคลองสานอย่างที่หวังไว้ ฉันได้ยินมาว่าพี่เขาก็อยากทำ แต่งบไม่พอ งบประมาณรายจ่ายประจำปี 2561 ของพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นคลองสาน อยู่ที่ 790,200 บาท มีค่าตอบแทนอาสาสมัคร, ค่าจ้างเหมาทำความสะอาด, ค่าจ้างเหมารักษาความปลอดภัย และค่าสาธารณูปโภค
ถึงจะอยากทำ แต่พอไม่มีงบการพัฒนาโดยเฉพาะ การเติมสิ่งใหม่ ๆ เข้าพิพิธภัณฑ์ มันต้องผ่านการคุยกับผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ให้ทุกคนเห็นด้วยก่อน ถึงจะค่อย ๆ ขยับเป็นชิ้นเป็นอันได้
พี่เขาบอกว่าก่อนโควิดจะมาก็ยังพอมีเด็กมาทัศนศึกษา มีไกด์พาชาวต่างชาติมาเที่ยวอยู่บ้างนะ แถมยังมีอะไรให้เด็ก ๆ แถวนี้ได้เล่นวันเสาร์ – อาทิตย์ด้วย แต่หลังโควิดระบาดก็ไม่ค่อยมีคนมาแล้ว นาน ๆ จะมีหลงมากลุ่มเล็ก ๆ เหมือนพวกเรานี้แหละ
ฉันเลยลองถามพี่เขาว่าไหน ๆ ช่วงนี้ก็ใกล้เลือกตั้งผู้ว่ากรุงเทพฯ แล้ว ถ้าฝากอะไรถึงผู้ว่าในอนาคตได้ อยากบอกอะไร พี่เขาบอกว่าหลังจากที่ อภิรักษ์ โกษะโยธิน เป็นผู้ว่ากรุงเทพฯ ต่อมาก็ไม่มีคนมาดูแลที่นี่แล้ว ถ้าฝากบอกได้ก็ขอแค่ให้ผู้ว่าฯ รู้ว่ามีพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่นี้อยู่
จี๊ด : ตอนแรกฉันไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย แต่ตอนนี้ฉันสงสัยขึ้นมาเลยว่า เอ๊ะ! ในพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นทั้ง 27 แห่งที่อยู่ในการดูแลของผู้ว่าฯ เขาจะรู้หรือเปล่านะ ว่ามีพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นคลองสานอยู่ตรงนี้ด้วย
เทวดา ：จะถามได้ยังไง เธอมีเบอร์โทรของผู้ว่าฯ มั้ยล่ะ
จี๊ด ：งั้นถ้ารู้แล้วว่าใครเป็นผู้ว่ากรุงเทพฯ คงต้องขอเบอร์โทรจากคุณแม่ไว้แล้ว
เทวดา : ถึงแล้ว ‘ท้องฟ้าจำลอง’ จี๊ดรู้ไหม ที่นี่สร้างโดยกระทรวงศึกษาธิการเลยนะ พวกเขาตั้งใจสร้างที่นี่เพื่อให้เด็ก ๆ ได้เรียนเรื่องภูมิศาสตร์ วิทยาศาสตร์ แล้วก็ดาราศาสตร์โดยเฉพาะ แถมที่นี่ยังมีคนมาเที่ยวเยอะเป็นอันดับสองของพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทยเลย
จี๊ด : งั้นที่นี่ต้องมีของน่าสนใจรอเราอยู่แน่ ๆ เข้าไปข้างในกันเถอะ ฉันอยากรู้แล้วว่าข้างในเป็นยังไง
จี๊ด : โอโห！ดูนักบินอวกาศคนนั้นสิ ใส่ชุดเท่ชะมัด เราอยากใส่บ้างจัง
เทวดา : นั่นเป็นชุดนักบินอวกาศแบบเก่าละ ตั้งแต่ปี 1967 แต่ตอนนี้เขาเลิกใช้ไปแล้ว มีชุดเวอร์ชั่นล่าสุดเพิ่งเปิดตัวไปตอนปี 2021 ไม่รู้ว่าที่ท้องฟ้าจำลองจะเอามาโชว์ให้ดูไหมนะ เสียดายป้ายไม่ได้อธิบายไว้ ไม่งั้นคนอื่น ๆ มาดูอาจจะเข้าใจผิดได้ หวังว่าเขาจะอัปเดตข้อมูลเร็ว ๆ นะ
จี๊ด : อ้อ แต่เหงา ๆ เหมือนกันนะที่นี่ ไม่ค่อยมีคนมาเดินเลย เห็นพี่เจ้าหน้าที่บอกเครื่องฉายดาวพังคนก็เลยมาเที่ยวที่นี่น้อยลง
เทวดา : ใช่ เราได้ยินว่าตั้งแต่ต้นปีมา เครื่องฉายดาวพังไปสองรอบแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าจะซ่อมเสร็จเมื่อไหร่ หวังว่ามาเที่ยงครั้งหน้า เธอจะได้นอนดูดาวนะ
จี๊ด : ฉันว่าเราไปเดินดูตึกฝั่งศูนย์วิทยาศาสตร์กันเถอะ ที่นั่นมีตั้ง 7 ชั้น แต่ละชั้นก็น่าสนุกไปหมดเลย
เทวดา : เดินเพลินเลยนะ เธอคงชอบที่นี่ละสิ
จี๊ด : ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำนิ กิจกรรมน้อยมาก ๆ มีแค่ของตั้งโชว์ แล้วก็ป้ายอธิบายยาว ๆ ตัวหนังสือเรียงกันเป็นพรืดเป็นสิบป้าย ฉันอ่านทั้งหมดไม่ไหวหรอก แถมบางป้ายก็สูงจนมองแทบไม่เห็น ฉันเขย่งเท้าแล้วยังมองไม่เห็นจนต้องกระโดดอ่านเลยนะ คำศัพท์ในนั้นก็มีคำที่ฉันไม่เคยเจอมาก่อนอยู่เต็มไปหมด พออ่านแล้วไม่เข้าใจ ฉันเลยดูภาพแล้วเดา ๆ เอา
อย่างงี้ถ้ามีเด็กที่อ่านหนังสือไม่ออกหรือมองไม่เห็น เขาจะเข้าใจข้อมูลพวกนี้ได้ยังไงกัน
เทวดา : ก็จริงของเธอ ป้ายพวกนั้นคงไม่เหมาะให้เด็ก ๆ อ่านเท่าไหร่ ทั้งเรื่องคำศัพท์เฉพาะ ความสูงของป้าย แล้วก็ความยาวของเนื้อหา แถมยังขาดคนมาเล่าเรื่องยาก ๆ พวกนั้นให้เด็กเข้าใจอีก
จี๊ด : แต่วันนี้เราก็เดินดูได้ครบทั้ง 7 ชั้นแล้วนะ ภูมิศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ ก็มีให้ดูครบนะ ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจเนื้อหาเท่าไหร่ เพราะอ่านป้ายแล้วงง ๆ อยู่ก็เถอะ
เทวดา : เคยได้ยินเรื่องไทยจะไปดวงจันทร์มั้ย ในอีก 6 ปีข้างหน้า เราอาจจะส่งยานอวกาศไปสำรวจดวงจันทร์ได้นะ แต่ฉันว่าเขาควรเริ่มจากทำให้พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ทันสมัยกว่านี้สักหน่อย เด็ก ๆ คงชอบวิชาวิทยาศาสตร์เยอะขึ้น ถ้าทำให้มันเป็นเรื่องน่าสนุก
จี๊ด : แต่พิพิธภัณฑ์นี้ก็อยู่ในกรุงเทพฯ นี่ เอ๊ะ! นายคิดว่าผู้ว่ากรุงเทพฯ จะช่วยให้ที่นี่เจ๋งขึ้นได้มั้ย
เทวดา : ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน
จี๊ด : เอาล่ะ! พวกเรามาถึงที่สุดท้ายแล้ว ‘ห้องสมุดสวนลุมพินี’ ว่าแต่ที่นี่เดินทางง่ายกว่าที่อื่น ๆ เลยเนอะ ใกล้รถไฟฟ้าสถานีสวนลุมพินีสุด ๆ เดินทางสะดวกมาก ไม่ต้องเจอรถติด
เทวดา : แน่นอน เพราะห้องสมุดนอยู่กลางเมือง การเดินทางต้องสะดวกเป็นธรรมดา เราเข้าไปข้างในกันเถอะ ฉันอยากรู้แล้วว่าห้องสมุดจะมีหนังสือเล่มไหนรอให้เราไปอ่านอยู่บ้าง
จี๊ด : ห้องสมุดที่นี่มันดินแดนของเด็กแบบเราชัด ๆ มีทั้งสไลด์เดอร์ อุโมงค์ ลานวิ่งเล่นก็กว้าง สุดยอดไปเลย! มีทั้งการ์ตูนกับนิทานที่ฉันชอบ มีหลายภาษาด้วย ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน หนังสือพวกนี้ต้องช่วยสอนการบ้านได้แน่ ฉันเลือกไม่ถูกเลย ฉันคิดว่าฉันคงอยู่อ่านหนังสือกับวิ่งเล่นที่นี่ได้ทั้งวันเลย สวรรค์ชัด ๆ
เทวดา : ดีใจที่เธอชอบนะ แต่ฉันมีความลับของห้องสมุดในกรุงเทพฯ จะบอก
เธอรู้มั้ยว่า ยังมีห้องสมุดแบบนี้ในกรุงเทพฯ อีก 35 ที่ แต่น่าเสียดาย…
จี๊ด : น่าเสียดายยังไง มีตั้ง 36 ที่ ก็น่าจะดีนะ
เทวดา : เพราะห้องสมุดอีกหลาย ๆ ที่ไม่ได้เหมือนที่นี่ บางที่ก็เดินทางไปไม่สะดวก ไม่ก็ไม่มีโซนให้เด็ก ๆ ไว้เล่น หรือมีหนังสือแบบที่เธอชอบเยอะ ๆ หรอกนะ
กรุงเทพฯ มีทั้งหมด 50 เขต มีคนอยู่ตั้ง 5 ล้านกว่าคน แล้วมีเด็กๆ อายุไม่ถึง 10 ขวบแบบจี๊ดอีก สี่แสนเก้าหมื่นกว่าคน แต่ห้องสมุดในกรุงเทพฯ มีอยู่ 36 ที่ ห้องสมุดยังมีไม่ถึงเขตละ 1 ที่เลยนะ แล้วทั้ง 36 ที่นั้นอยู่ใน 29 เขตเอง มีอีก 21 เขต ไม่มีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เป็นเพราะอะไรกัน ถ้ามันเป็นเขตที่บ้านของเธออยู่ จะไม่สงสัยเลยงั้นเหรอ
จี๊ด : แบบนี้นี่เอง แล้วเขตที่ไม่มีห้องสมุดทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ
เทวดา : เรื่องนั้นคงเป็นหน้าที่ของรัฐบาลนะ
จี๊ด : เพราะแบบนี้ คุณพ่อกับคุณแม่เลยต้องไปเลือกตั้งหาคนมาสร้างห้องสมุดนี่เองสินะ
เทวดา : จะว่าแบบนั้นก็คงไม่ผิดหรอก แต่ผู้ว่ากรุงเทพฯ ไม่ได้ทำแค่นั้นหรอก ยังมีอีกหลายอย่างเลยที่เขาจะช่วยพัฒนาเมืองได้ เธออยากได้อะไรล่ะ ทางเท้าเดินได้แบบไม่ต้องกลัวหกล้ม น้ำคลองที่ไม่สกปรก รถเมล์ใหม่ ๆ สวนสาธารณะใกล้บ้าน ยังมีอีกเยอะเลยที่พวกเขาจะทำได้
จี๊ด : แล้วผู้ว่าฯ จะรู้มั้ยว่ากรุงเทพฯ มีห้องสมุดอยู่ 36 ที่ แถมแต่ละที่ก็ดีไม่เท่ากันอีก
เทวดา : เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้หรอก แต่ฉันรู้ว่าคงจะดีกว่านี้แน่ ถ้าเด็กทุกคนมีห้องสมุดดี ๆ อยู่ใกล้บ้าน ไม่ต้องนั่งรถ ขึ้นเรือเพื่อเข้าเมืองมาหาห้องสมุดดี ๆ ที่ก็ไม่ได้มีอยู่เยอะเลย
จี๊ด : ไม่งั้นถ้าได้เบอร์โทรของผู้ว่าฯ มาแล้ว เราต้องโทรไปบอกเขาเรื่องนี้นะ
เทวดา : ถ้ามันโทรไปบอกได้จริงก็ดีสิ แต่ตอนนี้ถึงเวลากลับบ้านแล้วล่ะ ไปกันเถอะ
จี๊ด : ขอบคุณที่พาเที่ยววันนี้นะ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าปัญหาจุกจิกที่คุณแม่ชอบบ่นให้ฟังตอนกลับจากที่ทำงาน จริง ๆ แล้วผู้ว่ากรุงเทพฯ จะช่วยซ่อมมันได้หลายอย่าง แถมยังสร้างที่สนุก ๆ เพิ่มไว้ให้ไปเที่ยวกับคุณพ่อ คุณแม่ได้ด้วย
เทวดา : ฉันก็หวังว่าเสียงเล็ก ๆ ของเธอจะดังไปถึงเขานะ เพราะสุดท้ายแล้วถ้ากรุงเทพฯ ได้รับการพัฒนา ประโยชน์พวกนั้นก็จะวนมาให้คนรุ่นต่อไปในสังคมของเราอยู่ดี
ถ้าผู้ว่ากรุงเทพฯ ช่วยซ่อมปัญหาของคนในเมืองได้จริง ๆ คงมีเด็กอีกหลายคนรอต่อแถวเพื่อบอกว่าเมืองนี้ยังพังตรงไหนอยู่อีกบ้าง
