เพราะการเรียนรู้ของมนุษย์ ไม่เคยเรียนรู้จากการนั่งอยู่เฉยๆ แล้วนึกถึงสิ่งใหม่ได้เอง เราคิดค้นสิ่งใหม่ขึ้นได้จากการต่อยอดจากฐานเดิม
ฐานเดิมอาจเปรียบได้กับประสบการณ์วัยเด็ก
ฐานเดิมที่ดีอาจเปรียบได้กับประสบการณ์วัยเด็กที่มีคุณภาพ
และ ประสบการณ์วัยเด็กที่มีคุณภาพ คือ EF
“เมื่อคนๆ หนึ่งเผชิญกับปัญหา ต้องดึงประสบการณ์เก่ามาประมวลผล แล้วแก้ปัญหาให้ตัวเองถึงจุดหมาย อย่างที่คุณหมอประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ พูดเสมอว่า EF ไม่ใช่จริยธรรม ฉะนั้นการแก้ปัญหาต่อหน้าที่เกิดขึ้นกับคนๆ หนึ่งมันเป็นประสบการณ์เก่าที่เขามี แล้วเอามาทำให้ตัวเองผ่านพ้นสถานการณ์นี้ไปได้ เพราะฉะนั้นหน้าที่ของพ่อแม่ก็คือการใส่ประสบการณ์ดีๆ ให้ลูก”
และประสบการณ์ดีๆ ให้ลูก เริ่มต้นได้จากการอ่าน
“พัฒนาการทางภาษาของเด็กเปรียบเหมือนเป็นภาชนะใส่น้ำเรียงกัน ถังแรกต้องเต็มก่อน แล้วพอมันเต็ม มันจึงจะล้นไปยังถังต่อมา
หมายความว่า ‘ถังแรก’ ต้องฟังๆๆๆ เก็บข้อมูลให้มากจนล้นไป ‘ถังที่สอง’ แล้วเด็กจะเริ่มพูดๆๆๆ ล้นแล้วถึงจะไป ‘ถังที่สาม’ การอ่าน อ่านๆๆๆ แล้วถึงจะล้นไป ‘ถังที่สี่’ การเขียน เพราะฉะนั้น พอเทียบค่าถังสี่ใบ การฟัง พูด อ่าน เขียน มันคือประสบการณ์วัยเด็ก
การที่พ่อแม่อ่านหนังสือให้ลูกฟังเยอะเหมือนสร้างขนาดถัง เด็กที่มีถังใบใหญ่มาก เขามีประสบการณ์มาก พออ่านจนล้นไป ถังใบต่อมามันต้องใหญ่อยู่แล้วเพื่อรับน้ำที่มันเอ่อตลอดเวลา และมันจะใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ”